Ганцаарахнаа

     Хань ижил минь байж бгаал гадагшаа явчихлээр гав ганцаарахнаа 10-14 хонодог болоод 5 жил болж байна доо гээл нээх зовсон хун. Ханиндаа байх хумуус захаасаа аваад байгаа ч гав ганцаараа байх нь л надад амар бдын. Гэрт хун ирэхлээр тэр хун айлд бгаагаа мэдрээд гэртээ дураараа бгаа юм шиг байж чадахгуй бгаа бхдаа гэж бодсоор байтал би их тавгуй болчихдог юм. Мангар зожиг бгааз. Яахав 25 жил гэртээ гав ганцаараа улдэж узэх юмсаан гэж хусдэг бсан мниь биелэж бгаан. 

      Гэхдээ ханийгаа суулийн уед явах болохоор дагаад явчихмаар санагдаад, санаад л унээр их жовжийнаа. 

Энэ зун лагер дээр зуншилаа. Айлууд маань бороо оронгуут л хот орчихлээр эзэнгуй хашаа байшингууд дунд ногоон дээлтэй би, улаан хантаазтай хань бидэн 2 л улдэж онгороолоо. Орой болохлээр л аймаар хав харанхуй дунд ганцхан байшин гэрэлтэй тэр нь манайх. Манай дуу ирчээд орой ноль орох замдаа "яанаа ганцхан танайх л бгаам бна шдээ, хууууууууууу хий узэгдэлтэй юм шиг" гэж авдын. Гэхдээ сайхан бсоон. Агаар салхи гэдэг чинь юугаар ч солишгуй шуу дээ. Ой модоор зугаалаад л, гузээлзгэнэ тууж идээл, шоргоолж хооллоод л, шорлог хийж идэх ямар их кайф гээч. Оглоо царцаан дуун дунд сэрэх ямар ч сайханы.

      Энэ зун бас нэг асуудал дагуулсан баяр болсон нь уеэл дуугийн хурим блаа. Томхон хэмжээний хурим болсоон. Монго л бвал унэхээр бухнийг хийж болдог л юм билээ. Бутэн одоржингоо л скай ресортс дээр болсон. Хурим ч уг нь ярих юмгуй сайхан боллоо. Даанч орой нь найр ондорлох уед би аавтайгаа муудалцаад тэр чигтээ уурлаад харьсанаас болоод сар гаран ул ойлголцсон бйдалтай онгороолоо. Ядаж бхад энэ 7 хоногийн ихээр ааваас смс ирвээ. Тэгсэн харвахын омнох таталт гээч юм болчлоо, чамаас л болж ийм болсон чи хараасан гэж торсон аав маань явуулжээ. Хэлэх уг олдсонгуй ээ. Хий л ганцаараа уйллаа. Ээжтэй ярилаа, ааштай хун шуу дээ чи тэгэхэд улдчихгуй гэж байна. Тэгээд нудэнд нь харагдаад хэрэггуй боон уур, та 2-оос л болсон гээд бгаа гэхийн. Очигдор чи ярисан нь дээр бхаа гэлээ. Ярисан утсаа таслаад бх юм. Ямар ч бсан гайгуй бгаа гэж бна. Хоол цай огуулээд л бж бна. Заримдаа би боддог юм, аав маань сайн хун гэхдээ заримдаа арай дэндуу ааш гаргадаг, ээж маань насаараа л аргыг нь олж аргалж яваа. Дургуйгээ хурвэл огцом ууртай цохиод ч авдаг нь хэцуу. Харин аав шигээ биш их зоолхон сэтгэлтэй, намуухан хунтэй ханилсандаа сэтгэл тайван бдаг юм. Аав ийм зан гаргахад ээжээсээ илуу ханьтайгаа хуваалцмаар санагдсан. Ханьтайгаа л бвал би их тайван уужуу сэтгэл амар байхаа энэ уед л мэдэрсэн. 

      За энэ уйл явдалаас нэг юм ойлгосон нь хурим лав надад зохихгуйн бна гэж. Манайхан хурим хийдэггуй ганц хийсэн ээжийн доод талын дуугийнхэн нь нохор амиа хорлож бсан болохлээр би хуриманд нээх сужигтэй биш. Хурим лав хийхгуй гэж шийдээд бга. Харин хуримны оронд европоор ч юмуу азиар аялана гэж бодоод бгаа. Хайран монгоороо хэдэн хун хооллож бхаар тэр хэдэн саяар (дор хаяж л 10, 20 сая орох бх) сайхан дэлхий ертонцоо узэж таниж л бсан нь илуу сайхан санагдаад суулийн уед болж огохгуй бгаа. Хань болохоор нусэр хурим хийнэ гээд бгаа, одоо ирэхлээр нь тархийг нь угаахаас. Цасан цагаан даашинз гое ч ганцхан удаа омсоол, зураг улдээл болоо. 

     Би ур хуухэддээ талхаа олох аргыг нь, эхлуулэх жоохон хоронгийг нь улдээгээл болоо. Харин насны богсонд хуний ад бололгуй хураасан жоохон юмаараа энэ дэлхий ертонцоо нэг сайхан танин мэдэж тойрчиход л хун болж торсоний хэрэг гарч бгаам даа. Монголоо тойрчоод монголдоо л бгаад бсаар ухэхгуй ээ. Чоглог бна уу чоглог ш дээ. Чоглог эмээ чоглог овоотэйгээ жиргана шдээ.